Słowo na niedzielę

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: sobota, 11 październik 2025 17:59

Ks. Proboszcz

Odsłony: 134

W imię Pana Jezusa zgromadziliśmy się dziś w świątyni na Mszy Świętej. Czynimy tak w każdą niedzielę, bo jest to dzień poświęcony Bogu, jest to  Dzień Pański. Msza Święta nazywana jest inaczej z języka greckiego Eucharystią, czyli dziękczynieniem. Eucharystia to dziękczynienie składane Bogu. Tak wiele od Niego otrzymaliśmy, tak wiele od Niego otrzymujemy każdego dnia. Dlatego przychodzimy na Mszę Świętą, aby Mu dziękować za Jego niezliczone dary. Tylko ten, kto potrafi być wdzięczny, jest dobrym człowiekiem. A my chcemy być dobrymi ludźmi.

Również o wdzięczności mówi nam wydarzenie, które opisuje Ewangelia dziś czytana. Czy pamiętamy co takiego opisał Święty Łukasz w przed chwilą czytanym fragmencie Ewangelii?

Dziesięciu ludzi chorych na straszną i nieuleczalną chorobę, na trąd, prosiło Jezusa o pomoc, o zmiłowanie, o uleczenie. Jezus nakazał im iść do kapłanów, bo tylko oni mogli stwierdzić uzdrowienie i pozwolić wrócić do swoich domów i normalnego życia. W drodze zostali uzdrowieni. Ale tylko jeden z nich, jeden z dziesięciu, wrócił do Pana Jezusa, aby Mu podziękować za niezwykły dar zdrowia. Pozostali okazali się niewdzięcznikami. Nawet nie podziękowali, choć otrzymali tak wiele.

Czy wiecie, jakie słowo jest najtrudniejsze do wymówienia?

Czytaj więcej...

Słowo na niedzielę

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: sobota, 04 październik 2025 19:37

Ks. Proboszcz

Odsłony: 249

Wiara w Pana Boga jest dla człowieka największym skarbem, jaki posiada w życiu. To właśnie ona otwiera przed nami drzwi do cudownego świata, pełnego pokoju, radości i szczęścia. Wiara wprowadza nas do świata miłości, która nigdy się nie kończy, bo ma swoje źródło w Bogu, a On jest wieczny.

To wiara w Pana Boga przyprowadziła nas dziś, w dzień Jemu poświęcony, do świątyni, na sprawowanie świętych czynności, na Eucharystię. Mocna wiara jest cenniejsza niż wszystko inne na świecie.

Są takie chwile, takie sytuacje w życiu, że wydaje się, iż mamy taką właśnie mocną i ugruntowaną wiarę. Ale zdarzają się również chwile zwątpienia czy osłabienia wiary. To naturalne i nie ma w tym nic złego. Nawet Apostołowie  mieli świadomość, że ich wiara często się chwieje, że nie jest zbyt mocna. Może wydawać  się,  że ci,  którzy byli tak blisko Jezusa, którzy słuchali Jego słów, byli świadkami Jego cudów, mieli zawsze mocną wiarę i nigdy nie wątpili w Jezusa. Ale nie było to tak do końca. Czasami  zdarzało się, że i oni  mieli kryzys wiary, że nie wszystko im się układało w całość, że niektóre słowa Jezusa wydawały im się może zbyt piękne, żeby były prawdziwe. Dlatego prosili o pomnożenie wiary. W Ewangelii dziś czytanej zwracają się do Pana Jezusa ze szczególną prośbą. Mówią:  „Panie, przymnóż nam wiary”.

Czytaj więcej...

Słowo na niedzielę

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: sobota, 27 wrzesień 2025 17:58

Ks. Proboszcz

Odsłony: 280

W opinii ludzkiej bardzo łatwo jest wskazać ludzi bogatych i ubogich. Wyznacznikiem granicy pomiędzy dwoma światami: nędzy i bogactwa, są pieniądze, a ściślej ujmując – majątek. Kto go ma, jest bogaty, kto go nie ma, jest biedny.  Tak oceniają zazwyczaj ludzie.

Te oceny człowieka nie zawsze są prawdziwe. A szczególnie wtedy, gdy  spróbujemy spojrzeć na ludzi nieco inaczej, nie tylko pod kątem ilości posiadanych pieniędzy czy dóbr materialnych. Patrząc na ludzi, na przykład, pod kątem wiary i Pana Boga, to wszystko wygląda zupełnie inaczej. Wtedy już nie pieniądze decydują o bogactwie. Wręcz przeciwnie, można powiedzieć, że bogactwo materialne może nawet stać się ciężarem i przeszkodą na drodze do prawdziwego bogactwa w oczach Bożych. 

Bogactwo, co prawda, nie zamyka drogi do Pana Boga, ale wzywa do szczególnej ostrożności.

Dziś Pan Jezus opowiada nam przypowieść o bogaczu i Łazarzu. Ukazuje dwóch ludzi, a przez nich dwie postawy, jakie zazwyczaj człowiek zajmuje w stosunku do dóbr materialnych. Bogaty Łazarz prowadził wystawne życie i nie martwił się o nic innego, jak tylko o to, by mu było dobrze, wygodnie i przyjemnie. Gdyby przy tym choć trochę interesował się jeszcze innymi ludźmi, to taka postawa zapewne nie byłaby tak bardzo potępiana przez Jezusa. Ale ten bogaty człowiek, prawdę mówiąc, był tylko biednym człowiekiem z dużą ilością pieniędzy. To prawda, że można mieć dużo pieniędzy i być bardzo biednym. Bo  u człowieka najważniejsze jest serce, a nie kieszenie pełne pieniędzy. Bogacz myślał tylko o sobie i o pieniądzach. Nikt inny i nic innego nie interesowało go. Posiadając duży majątek mógł zrobić wiele dobrego, ale nie zrobił nic. Życie traktował jak zabawę. Nic innego go nie interesowało. Nawet ludzie umierający z biedy i głodu tuż obok jego pałacu. Toteż nic dziwnego, że zapłatą za takie życie stało się wieczne potępienie. Możemy powiedzieć, że to nie jakieś bardzo złe uczynki doprowadziły bogacza do piekła, ale raczej nieczułe serce i brak dobrych uczynków, które tak łatwo mógł spełnić.   

Czytaj więcej...