BARDZO SERDECZNIE ZAPRASZAMY WSZYSTKICH NASZYCH PARAFIAN I GOŚCI DO UCZESTNICTWA W TYCH SZCZEGÓLNYCH REKOLEKCJACH.
DAJMY SOBIE SZANSĘ, BY CHRYSTUS ROZSZERZYŁ NASZE SERCE.
25 marca przeżywamy Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Na 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem wspominamy to wydarzenie, gdy Anioł Gabriel przybył do Maryi z przesłaniem, że Bóg wybrał Ją na Matkę Zbawiciela. Jest to też dzień świętości życia. Zachęcamy do modlitwy, aby każde życie od poczęcia do naturalnej śmierci było szanowane i chronione. Zachęcamy też do tzw. Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Owoce życia
O owocach, słyszymy dziś w ewangelii. Pan Jezus opowiada przypowieść o drzewie figowym i jego owocach. A właściwie o braku owoców. Oto gospodarz przychodzi do swojej winnicy, do swojego sadu i zauważa drzewo figowe, które nie ma ani jednego owocu. Nic! Tylko liście. Przypomina sobie, że tak samo było przed rokiem i przed dwoma laty. Drzewo figowe nie rodzi owoców. A przecież drzewo owocowe jest po to, aby przynosiło owoce, bo w przeciwnym razie będzie niepotrzebne. Tylko wyjaławia ziemię. Jest, powiedzielibyśmy, niesprawiedliwe i samolubne, bo pobiera soki z ziemi, pobiera energię, a nic nie daje w zamian, od siebie. Wszystko zatrzymuje dla siebie. Jest nieużyteczne. Gospodarz wiec, zgodnie z logiką sprawiedliwości, nakazuje to drzewo wyciąć i usunąć z winnicy.
W tej przypowieści opowiadanej przez Jezusa, pojawia się też ogrodnik, który wstawia się za drzewem figowym. Mówi : ?Panie, pozostaw drzewo jeszcze na ten rok. Ja okopię je i obłożę nawozem. Może wyda owoc?. Dajmy mu jeszcze jedną szansę. A jeśli nie wyda owoców w przyszłym roku, to je wytniemy. Dobry ogrodnik zna każde drzewo w ogrodzie, każde jest dla niego ważne, wyjątkowe i jedyne . Niepowtarzalne.
Spójrz na niebo!
Dziś, jak w każdą niedzielę, w Dzień Pański, przyszliśmy do naszej świątyni, do Kościoła. Nie z rozkazu ani z obowiązku. Przyszliśmy tu z miłości do Pana Boga. Przyszliśmy, aby we wspólnocie braci i sióstr wyznać naszą wiarę. Przyszliśmy, aby Panu Bogu powiedzieć że Go kochamy i że do Niego należymy. Pragniemy także napełnić się Jego łaską, Jego miłością i Jego mądrością. Chcemy, aby więcej było w nas nieba!
Nie mogliśmy trafić lepiej, bo dziś we wszystkich trzech czytaniach mszalnych jest mowa o niebie.
Najpierw słyszeliśmy słowa Boga skierowane do Abrama: ?spójrz na niebo i policz gwiazdy?. Te słowa skierowane są także do każdego z nas. Bóg mówi: spójrz na niebo! Kochani! Jakże te słowa są proste, a zarazem piękne i niezwykłe. Spójrz na niebo! Chociaż żyjemy na ziemi i zajmujemy się wieloma sprawami, to zawsze te słowa Boga powinny brzmieć w naszych uszach. Patrzeć w niebo to największa mądrość. Kiedy jest ci wesoło i gdy cię trapi coś smutnego ? spójrz na niebo. Kiedy nie rozumiesz dlaczego stało się coś złego ? spójrz na niebo, spróbuj spojrzeć na świat, na ludzi i na samego siebie tak, jak patrzy Pan Bóg, może od zupełnie innej strony. My, ludzie, zarówno młodsi jak i starsi, tak często przypominamy ptactwo domowe: kury, kaczki, gęsi, tak bardzo zapatrzeni jesteśmy w ziemię, ze spuszczonymi głowami, zajęci tylko naszymi małymi sprawami, naszym kawałkiem ziemi. A Bóg mówi: spójrz na niebo, wpatruj się w niebo, tam szukaj mądrości!
