Aktualności

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: sobota, 24 maj 2025 20:59

Ks. Proboszcz

Odsłony: 58

Refren psalmu dzisiejszej, szóstej niedzieli wielkanocnej, bardzo dobrze oddaje stan ducha i serca ludzi wierzących w Boga. Bo przeżywając radosny czas wielkanocny, nieustannie zadziwiając się niezwykłą i niepojętą miłością Boga do każdego z nas, pragniemy wysławiać Boga i chcielibyśmy, aby z nami wysławiał Go cały świat. Powtarzamy więc za psalmistą: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie Boże!

I mimo, że czas wielkanocny powoli dobiega końca, za tydzień będzie Uroczystość Wniebowstąpienia Pana Jezusa, a za dwa tygodnie – Zesłanie Ducha Świętego, to jednak przesłanie tego świętego czasu powinno trwać w naszych sercach nieustannie i promieniować na całe nasze życie.

W psalmie 4 czytamy: „Wiedzcie, że godnym podziwu czyni Bóg swego wiernego”, a święty Augustyn w komentarzu dodaje: „Godnym podziwu uczynił Pan Tego, którego wskrzesił z martwych”. W okresie wielkanocnym nasza uwaga skupiona jest przede wszystkim na Panu Jezusie, który pokonał śmierć i zmartwychwstał dla naszego zbawienia. Możemy powtórzyć za świętym Augustynem, te niezwykłe słowa,  że Bóg uczynił Jezusa godnym podziwu.

Ciekawa historia przytrafiła się pewnemu misjonarzowi, który przybył do jednego z krajów czarnej Afryki, by tam głosić Ewangelię. Zbudował kaplicę i w ołtarzu głównym umieścił duży krzyż z wizerunkiem umierającego Chrystusa. Kiedy do kaplicy po raz pierwszy weszli tubylcy, którzy nie znali jeszcze Ewangelii, rozglądali się dokładnie, ale najwięcej uwagi przyciągnął wizerunek Chrystusa. Któryś z nich zapytał misjonarza: Kogo tu się tak okrutnie zabija? Gdy misjonarz opowiedział im historię Jezusa i Jego śmierci na krzyżu za grzechy ludzi, byli wyraźnie poruszeni. A jeden z nich powiedział, że ich bogowie nie oddaliby za nich nawet jednej kropelki krwi, a Wasz Bóg oddał za was swoje życie! To niezwykłe, niepojęte i wspaniałe zarazem.

Rzeczywiście, miłość Boga wyrażająca się w śmierci Chrystusa i w Jego zmartwychwstaniu, a także w realizacji całego planu zbawienia wszystkich ludzi, zadziwia i zachwyca. Dlatego też z radością w sercu śpiewamy dziś: „Niech Ciebie Boże wysławiają ludy, niech wszystkie narody oddają Ci chwałę. Niech nam Bóg błogosławi i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi!”

Radością i optymizmem napełniają nas również słowa wszystkich dzisiejszych czytań liturgicznych, zachęcając do wysławiania Wszechmocnego Pana.  

Oto w pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich słyszymy słowa dekretu Soboru Jerozolimskiego. Gdy, po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, pojawiły się pewne trudności i wątpliwości dotyczące wiary i relacji między przepisami Starego i Nowego Testamentu, ku radości wierzących, postanowiono nie nakładać na nich żadnego ciężaru ponad to, co konieczne. Innymi słowy przypomniano naukę Jezusa, że religia to nie ciężar, który trzeba dźwigać z największym wysiłkiem, to nie zbiór szczegółowych przepisów, które regulują życie w najróżniejszych sytuacjach, ale to skrzydła, które unoszą w górę i dają radość. Religia pozwala lepiej zrozumieć wszystko, co ważne w życiu, i daje pokój, jakiego świat dać nie może.

Piękne jest również drugie dzisiejsze czytanie z księgi Apokalipsy. Święty Jan opisuje swoją wizję Niebieskiego Jeruzalem, Świętego Miasta, które jest symbolem nieba. Doskonałe miasto, kipiące od złota i szlachetnych kamieni, otoczone wspaniałym murem, w którym równomiernie usytułowane są piękne bramy. Miasto wypełnione chwałą  Boga, jest miejscem przebywania na wieki tych, którzy kochają Jezusa, Zmartwychwstałego Baranka. Ten symboliczny opis świętego miasta powinien być też zachętą do troski o nasze serca, by były piękne i czyste, bogate w dobre uczynki i wypełnione obecnością Pana Jezusa, by były świętym miastem, w którym z radością przebywa Bóg.

Do tego porównania odwołuje się święty Jan również w Ewangelii. Prosi nas, byśmy zachowywali naukę Jezusa, byśmy wypełniali Boże przykazania, a wtedy będziemy szczególnie umiłowani przez Boga. Będziemy owym świętym miastem, w którym Bóg uczyni sobie mieszkanie. Jako niezwykłą pomoc w trosce o zachowywanie przykazań i uczynienie z serca godnego mieszkania dla Boga, zapowiada dar Ducha Świętego. To właśnie Duch Święty, nazwany również Parakletem, pomoże nam lepiej zrozumieć naukę Jezusa i uzdolni nas do wierniejszego jej wypełniania. Co ciekawe, samo słowo Paraklet można przetłumaczyć na różne sposoby, jako: adwokat, obrońca, pośrednik, doradca i pocieszyciel.  Zatem Duch Święty, będący darem od Boga Ojca dla wierzących, obroni nas przed złem tego świata, przed zakłamaniem, fałszem i obłudą. Przez dary Ducha Świętego otrzymujemy pomoc z nieba, która wnosi w nasze życie nowe nadzieje i siły, gdy musimy się zmierzyć z trudnościami i kłopotami codziennego dnia. Paraklet wypełni także nasze serce pokojem i radością, jakiej nikt inny dać nam nie może. Pan Jezus ofiaruje nam również jeszcze inny dar, którym jest prawdziwy pokój. Gdy całkowicie Mu zaufamy, to na nasze serce spłynie pokój, jakiego nikt inny nam dać nie potrafi. Naszym udziałem będzie wewnętrzna radość i Boży pokój.

Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże! Niech wszyscy ludzie poznają Twoją miłość i odpowiedzą na nią zachowywaniem przykazań. Niech Jezus Chrystus będzie pochwalony na zawsze.